Opera Vlaanderen seizoen 2018/2019

Samen met Sang Vandenbosch, die al jaren het grafisch ontwerp voor Opera Ballet Vlaanderen verzorgt, werd er resoluut gekozen om per seizoen met een andere kunstenaar, schilder, fotograaf of illustrator samen te werken. De beelden waren steeds het vertrekpunt voor de lancering van het seizoensthema en de keuze getuigde vaak van een zeker lef. Er werd niet gekozen voor de meest evidente weg, maar wel om maatschappelijke thema’s in vraag te stellen. Op dat vlak hebben de grafische ontwerpen zich zeker sociaal relevant gemaakt. De gedurfde koers van Cahn leverde Opera Ballet Vlaanderen in 2019 de titel van ‘beste operahuis van het jaar’ op. Dit werd weerspiegeld in de vormgeving in die jaren.

Voor het seizoen 2018-2019 van Opera Ballet Vlaanderen werden vooral stills uit films van Hans Op de Beeck gebruikt, waarvan de beelden perfect aansloten bij het thema van dat seizoen: ‘Vergankelijkheid’. Elk einde is een begin van iets nieuws. De stills uit de film “Staging Silence” vormden de basis voor de campagnebeelden voor de producties en overkoepelend voor het seizoen. Deze beelden krijgen op de affiches, programmaboeken,... een nieuw leven, een andere betekenis dan in hun oorspronkelijke vorm (videokunst).

Bij het ontwerpen van de affiches, seizoensbrochure, flyers, programmaboeken, … is het de bedoeling om de voorstellingen van Opera Ballet Vlaanderen voor te stellen en te promoten. Het is niet de bedoeling een kunstcatalogus of een affiche voor een tentoonstelling te maken. Ontwerpen voor Opera Ballet Vlaanderen vereist dan ook een andere aanpak dan ontwerpen voor de kunstenaar wiens beelden gebruikt worden. Eigenlijk kan er vrijer omgegaan worden met de beelden, mits toelating van de kunstenaar natuurlijk. Het doel is namelijk niet het voorstellen van de beelden van een bepaalde kunstenaar, maar wel de opera- en balletvoorstellingen voor te stellen en te promoten. Bij de beelden van Hans Op de Beeck gebeurt er iets ongewoons. Ze worden als het ware ontdubbeld. Op iedere affiche krijg je telkens tweemaal hetzelfde beeld te zien: een aflopende close-up met daarover de gehele still kleiner. Er wordt een illusie geschapen, die door het inzoomen op het beeld ontkracht wordt. Ook hier wordt het mechanisme achter het ontwerp meteen onthuld. Het beeld wordt telkens aangesneden, pagina vullend geplaatst met daarop het beeld in z’n geheel. Het lijkt alsof het beeld stilletjes aan weg drijft naar de achtergrond. De typografie is sober maar karaktervol. Alle kleur is vergaan.

Een nieuw, intrigerend beeld ontstaat dat snel de aandacht trekt in het straatbeeld van een breed publiek. Zowat iedereen die door de Antwerpse en Gentse straten loopt komt in contact en maakt dus kennis met het werk van Hans Op de Beeck. Omgekeerd geldt ook: het publiek dat bekend is met het werk van Hans Op de Beeck zal al sneller een ticket voor de opera kopen.