Drisag

Driessens agenturen was een agent die onderdelen van kinderwagens leverde aan producenten, een lucratieve zaak tijdens de babyboom van de jaren vijftig. In de jaren zestig, na de babyboom, zochten de leveranciers van Driessens Agenturen een andere invulling voor hun productiecapaciteit. Buisplooien voor kinderwagens verschilt niet veel van buisplooien voor sledestoelen, die door hun comfort vaak als kantoorstoel gebruikt worden. Onderdelen van kantoorstoelen worden steeds belangrijker voor de omzet en in 1978 investeert het bedrijf in de vormgeving van en matrijzen voor haar eerste eigen kantoorstoel welke in onderdelen wordt geleverd aan producenten in Europa en de USA.

Een beetje later schrijft de Belgische staat een openbare aanbesteding uit voor de levering van kantoorstoelen. Drisag haalt het op de concurrentie en stoffeert en assembleert de stoelen zelf. Dit is de definitieve start van Drisag als productiebedrijf. In 1989 wordt het bedrijf verkocht aan een Nederlandse holding en verhuist het van Deurne naar Herentals. In 1991 krijgt Drisag een nieuw management, dat focust op het verbeteren van de productie en de logistieke organisatie. Het resultaat is ondermeer een zeer modulair programma kantoorstoelen. In 1995 koopt Drisag zich weer vrij uit de holding en wordt het weer een volledig Belgisch bedrijf. Vanaf datzelfde jaar wordt er zwaar geïnvesteerd in de vormgeving van de producten onder de impuls van het profit team (products for tomorrow). Voor bijna elk nieuw product wordt er vanaf dan samengewerkt met een externe freelance ontwerper. Een zeer bewuste keuze omdat de verse input ook zorgt voor kruisbestuiving, nieuwe ideeën, nieuwe toeleveranciers...

Drisag investeert zeer bewust in een lange termijnrelatie met de ontwerper, omdat ze zo samen kunnen groeien, maar pint zich nooit op één ontwerper vast. In 1996 was Drisag de eerste opdrachtgever van Roel Vandebeek. Zijn eerste ontwerp was de Occhio, gevolgd door de Limbo en de Riverso. Recentere ontwerpen van hem zijn de inTEAM en Together (wachtbankprogramma). In diezelfde periode ontwerpt Stefan Schöning de Amerigo voor Drisag. Deze samenwerking is recent weer vernieuwd. In 1998 wordt besloten om enkel nog te focussen op het produceren en stofferen van zitmeubilair en niet langer tafels of kasten te produceren. Om de klant een volledig pakket voor de inrichting te kunnen aanbieden, werken ze vanaf nu samen met andere producenten zoals Lensvelt, Mibra, abv, Moooi, Vange, icf, Parri, Cowerk en Juventa. Voor merken als Lensvelt, Moooi, Cowerk, Vange en Feld is Drisag ook productiehuis voor gestoffeerde producten. Hierdoor leren ze ook andere, vaak gerenommeerde ontwerpers kennen, zoals Marcel Wanders en Joep van Lieshout, maar ook Ross Lovegrove. De doorgedreven aandacht voor design zorgt er ook voor dat hun producten steeds vaker in bijzondere, vaak mediagenieke projecten geïntegreerd worden. Een mooi voorbeeld hiervan is de inrichting van de Sint-Martinuskerk in Stevoort. Roel Vandebeek gebruikt hiervoor de projectstoel inTEAM als architecturaal volume in de kerk.

Ontwerpers zelf leren Drisag ook steeds beter als een designgeïnteresseerd bedrijf kennen en komen spontaan langs met voorstellen of vragen om medewerking bij het zoeken naar oplossingen. Om de drempel naar architecten en ontwerpers te verlagen, werd besloten dat het bedrijfsgebouw het designimago moest reflecteren. Daarom wordt in 2005 het startsignaal gegeven voor een nieuwe showroom en productieruimte. Het resultaat, klaar sinds november 2008, is Frame 21, een markant bedrijvencomplex waar Drisag niet alleen kantoormeubilair showt, maar ook kantoorruimte en vergaderzalen verhuurt (kantoorhotel). Het dak van het complex biedt niet alleen een fantastisch overzicht van de omgeving, maar huist ook verschillende sportvelden en een sportbar. Ongeveer 50 personeelsleden werken er voor Drisag. In 2008 neemt Drisag een participatie in Feld. Bij Feld wordt op dat moment ook Alain Berteau aangesteld als art director. Een verdere stap in het designmerk Drisag.