Pieter-Jan Pieters

Pieter-Jan Pieters heeft een voorliefde voor muziek. Hij is dan ook wellicht het meest gekend van MIDIS, een collectie compacte elektronische muziekinstrumenten in bankkaartformaat. Deze lanceerde hij initieel in 2015 via een Kickstarter-campagne die wereldwijd werd opgepikt. De MIDIS collectie bestaat uit vier kleine tools waarmee op een bijzonder vrije en intuïtieve manier muzieksoftware kan worden bestuurd. Elk van de perfect afgewerkte instrumenten (Wob, Wiggle, Drum en Scan) maakt digitale muziek via eenvoudige handbewegingen. Wob creëert een golvend geluid bij een golvende hand - beweging. Wiggle moduleert een vooraf gekozen geluid bij draaien en kantelen. Drum fungeert als een virtuele drumstok in de lucht. Scan leest een vooraf gemaakte tekening in, en zet die om naar geluid.

MIDIS kan daardoor het componeren en zeker ook het performen van elektronische muziek een stuk intuïtiever en expressiever maken. De huidige visuele waarde van een muzikant die op een podium geconcentreerd met een laptop bezig is, is namelijk momenteel niet bijster groot. Elk van de vernieuwende instrumenten kan bovendien zowel kant-en-klaar, als zonder behuizing worden aangekocht. Bij die laatste optie krijgt de consument de elektronica in de vorm van een printplaatje opgestuurd, samen met digitale bestanden om de casing zelf te (laten) 3D printen. Dat geeft ontelbare mogelijkheden qua personalisatie, en biedt voordelen qua lokaal produceren. OWOW mikt hiermee vooral op het innoverende segment van de (semi-)professionele markt en verkoopt daarom alles sinds het najaar van 2016 online in eigen beheer.

Maar Pieter-Jan Pieters zou zichzelf niet zijn, als hij hier niet nog een stap verder in zou gaan, en een extra dosis spielerei en humor zou bovenhalen. Zo bouwde hij het MIDIS concept ondertussen ook om tot een aantal echte netwerkinstrumenten waarbij het niet meer de bewegingen van handen, maar van andere lichaamsdelen zijn die voor de digitale muziek zorgen. Een ludieke campagne Real Booty Music die internationaal hoge ogen scoorde. Dit had onder andere een viraal YouTube filmpje tot gevolg, dat uiteraard enthousiast werd opgepikt door Playboy en Lil Wayne.

Het is dan ook vooral het succes van MIDIS dat de vruchtbare start heeft betekend voor OWOW. De lezingen die Pieters kon geven, en de zichtbaarheid die hij daarmee verkreeg, liggen aan de basis van de latere opdrachten die hij binnenhaalde. Hij omschrijft de groei van het bedrijf als zeer natuurlijk, en vooral gelinkt aan de opdrachten zelf. Hij leerde zichzelf bijvoorbeeld in allerijl interface designen met behulp van een aantal YouTube filmpjes, nádat hij een klant in China had verzekerd dat hij die skills had. “Ik heb mezelf daar binnen gebluft”, zegt hij daarover met trots, “ik heb dan zes keer zoveel uren moeten draaien als iemand die die bagage wel op zak zou hebben gehad. Maar ondertussen heb ik toch maar mooi die ervaring kunnen opdoen, en kunnen we nu iedere dag kapitaliseren op die kennis”.

Zelf beschrijft Pieters de bezigheden van OWOW als het midden tussen design, engineering, branding en reclame. Maar met een naam die staat voor “The Omnipresent World of Whizzkids”, kan men wel verwachten dat dat vooral met een grote knipoog gebeurt. OWOW is dus letterlijk de alom vertegenwoordigde wereld van de slimme kinderen, wiens vader zegt dat ze volwassen moeten worden, maar die daartegen rebelleren. OWOW predikt daarmee een levenswijze die aanslaat bij opdrachtgevers. Het resulteert in hypercreatieve producten overgoten met een flinke dosis feelgood vibes. Pieters vat het zelf prachtig samen: “Waarom je hele leven dingen maken en kopen die je eigenlijk niet leuk vindt? Je leeft toch maar een keer?”.

Pieter-Jan Pieters speelt dan ook met het designvak. Hij is creatief, jong en tegendraads, en doet niet anders dan zijn ideeën tot leven brengen door middel van technologie. Daarbij houdt hij expliciet afstand van een methodologisch keurslijf, of té strikte regels van de kunst. Pieters neemt zichzelf en zijn ontwerppraktijk dan ook vooral niet te serieus. Hij gebruikt Spielerei als een way of life.

De luchtigheid en vindingrijkheid in zijn aanpak vinden hun oorsprong in onder meer zijn stage bij het Zweedse Teenage Engineering. Een innovatief ontwerpbureau dat aan de basis ligt van enkele pocketsynthesizers en draadloze luidsprekers. Het is een omgeving die hij met een brede glimlach omschrijft als: “een hoog aangeschreven bedrijf van zes gasten in een garage gevuld met go-carts en Lamborghini’s”. In deze speeltuin (sic) heeft hij besloten dat een flinke dosis humor en een speelse aanpak onderdeel zouden kunnen blijven van zijn eigen toekomstige ontwerppraktijk. Zo gezegd, zo gedaan.

Dit maakt zijn manier van werken bijzonder, omdat hij vooral vertrekt vanuit zijn eigen plezier of wat hij zelf wil. Hij gaat hiermee in tegen een meer traditionele ontwerppraktijk, waarbij er vooral vertrokken wordt uit de wensen en de noden van de klant. In zijn eigen woorden: “datgene waar we goed in zijn, is net niét doen wat de klant zegt”. Pieters start projecten geregeld vanuit zijn eigen dromen, vanuit knutselen en objecten bouwen, en geeft zich dan ook trots de naam professioneel knutselaar. Het is precies deze haast kinderlijke naïviteit die het werk van Pieters doorgedreven creatief en aantrekkelijk maakt voor opdrachtgevers. Omdat er in het begin niet geweten is waar er zal worden geëindigd, gaan de eindresultaten meer dan eens ver buiten het verwachtingspatroon, in de positieve zin.

OWOW is nu dan ook een bureau dat zich specialiseert in erg uiteenlopende segmenten. Daarbij gebruiken de ontwerpers steeds dezelfde luchtige methode om problemen bij de essentie aan te pakken, of het nu gaat om het ontwerpen van nieuwe types muziekinstrumenten, dan wel reclamecampagnes, apps, websites, nieuwe merken, of het ontwikkelen van nieuwe technieken in de zorg. Daardoor is OWOW in volle expansie, en werkt het bureau zowel in opdracht van bedrijven als uit eigen initiatief. Vooral de tijd die hij steekt in dat laatste zou hij graag vermeerderd zien. Daarom is er in 2015 een vennoot bijgekomen, die onder andere de designers kan aanmanen dat er genoeg gespeeld is en een project nu toch kortelings moet landen.

Maar ook al zijn ze speels, het afgeleverde werk is bijzonder functioneel. Een van OWOW’s motto’s is niet voor niets “we design growth”, een boodschap die menig opdrachtgever als muziek in de oren zal klinken. Verder dan esthetiek en humor probeert OWOW namelijk te ontwerpen voor relevantie en kwaliteit. Daarom gaat er ook veel aandacht naar een perfecte afwerking. Alles moet van binnen tot buiten doordacht en slim in elkaar zitten. Ook al gaat het slechts over prototypes, Pieters hamert erop dat alles tot in het detail klopt en afgewerkt is.